De zon kwam op boven Laos. Het was prachtig ontwaken vanochtend aan de oever van de Mekong.

We rijden de hele dag naar het Zuiden over voornamelijk kleinere wegen door landbouwgebied. Niet spectaculair, maar wel mooi en ook dicht bij de mensen die er wonen en werken. We zien kruispunten met op iedere hoek een kramen met kleding, winkeltjes met een beperkt assortiment aan levensmiddelen maar wel met een aantal kuub aan ijsblokken, stalletjes met groenten,fruit en opblaasbeesten (?), tafels met eten waarvan je niet precies weet of het nu een restaurantje is of dat je bij een familie aanschuift, werkplaatsen, schoolvoetbalwedstrijden waar vier geluidsinstallaties ieder hun eigen muziek over het veld blazen.

Er wordt vaak gelachen en gezwaaid naar ons. Bij de winkel waar we een sodawater drinken knoopt een lange slungelige, licht spastische jongen een gesprek met ons aan in het Engels. Beter Engels hoorden we hier nog niet vaak. Als hij namen noemt van bekende Nederlanders zijn het gelukkig niet die van politici, maar wordt (nog steeds) 'Marco van Basten' het vaakst herhaald. We begrijpen het: dat het Nederlands voetbal al weer even niet erg meedoet op het wereldtoneel is hier nog niet doorgedrongen.

De 85 kilometer van vandaag gaan in een redelijk rap tempo en we rijden vroeg in de middag Chiang Rai binnen, waar we bij uitzondering vrijwel zonder moeite ons hotel vinden. Kaew Place is zonder veel kraak of smaak, wat betekent dat de hoogglanstegels en het roestvrijstaal zo schoon zijn dat niets er vat op lijkt te krijgen.