Het is ons een raadsel hoe de resorts waar we de afgelopen dagen overnachtten kunnen overleven. Mooie appartementen per 2 of 4 ondergebracht in huisjes in een parkachtige omgeving. Er loopt aardig wat personeel rond. Beide dagen waren we er de enige gasten. Vandaag komen terecht bij weer zo'n schitterende tuin met verspreid een tiental huisjes waarin steeds 2 onderkomens. Dit resort wordt gerund door Joachim, een aardige Duitser en zijn Thaise staf waarvan we vermoeden dat het zijn vrouw, kind en schoonfamilie zou kunnen zijn. Of het aan hem ligt weten we niet maar hij heeft over bezettingsgraad niet te klagen. Het eerste uur hebben we nog buren. Weer zo'n man van ver boven de 60 met een Thaise schone van ver onder 30, hoewel je je daarin behoorlijk kunt vergissen. In ieder geval was ze veel jonger. Ondanks het feit dat het rond het middaguur was zat ook zij lekker aan het bier en de whisky. Na een uurtje vertrokken ze. Hij in ieder geval terug naar California. Je weet eigenlijk nooit wie nu de bovenliggende partij in dit soort relaties is.

Na slechts 18 km fietsen heb je natuurlijk geen rustdag nodig. Toch besluiten we daartoe. Dagje lezen en hotels boeken omdat blijkt dat het op het vervolg van onze route in dit seizoen allemaal snel vol zit.

Aan het begin van de avond naar de wekelijkse straatmarkt in Chiang Dao, waar de lekkerste gerechten uitgestald liggen. Iedereen lijkt zijn eigen specialiteit te hebben. Van prachtige vissen tot kleurige onduidelijke vierkantjes, van ongelooflijke omeletten tot bamboe variaties. De namaak Adidas trainingsjacks verpesten het een beetje maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door het 7 jarige meisje dat hard en bijna zuiver een aantal smartelijke liederen zingt.

Aan de andere kant van de markt glijden haar leeftijdsgenootjes onbekommerd van de opblaasbare kermisattractie.